پژوهشگران غدد بررسی كردند
عوامل تشدید احتمال كم كاری تیروئید دائمی در نوزادان
به گزارش آجاک بررسی های یک مطالعه نشان داد میزان هورمون های TT4، TSH، خویشاوندی والدین و تاریخچه خانوادگی بیماری های تیروئید، احتمال موارد دائمی کم کاری تیروئید نوزادان را زیاد می کند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، کم کاری تیروئید نوزادان شایع ترین اختلال مادرزادی غدد درون ریز است که در صورت عدم شناسایی و درمان به موقع؛ سبب عقب افتادگی ذهنی می شود. غربال گری کم کاری تیروئید نوزادان امکان تشخیص و درمان بموقع موارد مبتلا شدن را امکان پذیر کرده و مانع از عوارض مغزی و عصبی می شود.
این اختلال در ایران شیوع بالایی دارد و از هر هزار نوزاد یکی گرفتار این مشکل می شود. با پیگیری نوزادان تشخیص داده شده تا سن سه سالگی میتوان کم کاری تیروئید دائم و گذرا را تشخیص داد.
در سالهای اخیر میزان بروز کم کاری تیروئید نوزادان، به علت تغییر استراتژی های غربال گیری و انجام تست های بسیار حساس، افزایش قابل توجهی داشته است. همینطور تغییرات الگوهای جمعیت شناختی، افزایش میزان زایمان زودرس و... منجر به تشخیص بیشتر کم کاری های تیروئید گذرا شده است. این موارد گذرا معمولا شش تا ۹ ماه بعد از تولد بهبود پیدا می کنند و احتیاج به درمان طولانی مدت ندارند.
با توجه به بالا بودن موارد گذرا در ایران نسبت به سایر نقاط جهان و این که اغلب موارد بهبود می یابند، تعیین عوامل موثر در تشخیص زودهنگام موارد دائم و گذرا، اهمیت زیادی دارد.
به همین دلیل پژوهشگران غدد درون ریز و متابولیسم با انجام مطالعه ای نقش عوامل احتمالی موثر بر دائم بودن کم کاری تیروئید نوزادان را بررسی کردند.
برای انجام این مطالعه نوزادان زنده متولد شده در سال ۱۳۹۰ در ۱۵ استان منتخب که در طرح کشوری غربال گری هیپوتیروئیدی (کم کاری تیروئید) نوزادان شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
برای این بررسی، کشور به پنج منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تقسیم شد و به صورت تصادفی از ۱۵ استان از پنج منطقه جغرافیایی انتخاب گردید. سپس ۱۷ ناحیه زیر پوشش دانشگاه های علوم پزشکی؛ شامل جیرفت، زابل، زنجان، سبزوار، سمنان، کرمان، شهید بهشتی، گناباد، لرستان، هرمزگان، مرکزی، البرز، بیرجند، کردستان، گلستان، اردبیل و بجنورد، وارد مطالعه شدند.
از بین ۵۰۱ هزار ۷۲۶ نوزاد زنده متولد شده در سال ۱۳۹۰، یک هزار و ۸۵ نوزاد بعنوان کم کاری تیروئید نوزادان تایید شده و به مدت سه سال پیگیری شدند. ۳۰ نوزاد به علت از دست رفتن در طول پیگیری و هشت نوزاد به علت مرگ غیر منتظره، از مطالعه خارج شدند و در مجموع یک هزار و ۴۷ نوزاد وارد مطالعه شد.
در انتهای مطالعه و بعد از سه سال مشخص شد که ۵۹۸ نوزاد (حدود ۵۷ درصد) گرفتار کم کاری مادرزادی دائم و ۴۴۹ نوزاد (حدود ۴۳ درصد) گرفتار کم کاری مادرزادی گذرا تشخیص داده شدند.
در این مطالعه عنوان شد که میزان TSH آزمون تایید تشخیص وریدی، T4 آزمون تایید تشخیص و خویشاوندی والدین و تاریخچه خانوادگی بیماری های تیرویید می تواند موارد دائم غربال گری کم کاری مادرزادی تیروئید را پیشگویی کند و به ریسک کم کاری دائم تیروئید می افزاید.
پژوهشگران این مطالعه می گویند: امکان تشخیص زودرس ۱۰۰ درصد موارد دائم و گذرا میسر نیست چون که قطع اشتباهی دارو در موارد دایم می تواند منجر به صدمات جبران ناپذیر مغزی شود. ولی با این وجود شاید بتوان با انجام مطالعات بزرگ تر و مدل سازی های پیشرفته بتوان با حساسیت و اختصاصیت بیشتری امکان تشخیص زودتر موارد دایم و قطع درمان بی مورد موارد گذرا را میسر کرد و از استرس و نگرانی خانواده ها و بار مالی تحمیل شده بر فرد و جامعه کاهش داد.
در انجام این مطالعه مهران لادن، داود خلیلی، عطیه آموزگار، لیلا چراغی و فریدون عزیزی؛ پژوهشگران پژوهشکده غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به همراه، شهین یاراحمدی؛ پژوهشگر دفتر کنترل بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت شرکت داشتند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «تعیین عوامل پیشبینی کننده کم کاری تیروئید دایم نوزادان» در مجله غدد درون ریزو متابولیسم ایران زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتشار یافته است.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره