پژوهشگران سازمان پزشكی قانونی كشور بررسی كردند
بیماران گرفتار زندگی نباتی چقدر زنده می مانند؟
به گزارش آجاك نتایج یك مطالعه ۱۰ ساله بر روی بیماران گرفتار زندگی نباتی نشان داد كه میانگین مدت زنده ماندن این افراد حدود ۶ ماه است. در این مطالعه حداقل زمان بقا بعد از این وضعیت دو ماه و حداكثر ۱۹۲ ماه (۱۶ سال) بود.
به گزارش ایسنا، اگر مغز در اثر کمبود اکسیژن، ضربه یا مسمومیت از کار بیفتد و تنها ساقه مغز به فعالیت خود ادامه دهد، فرد گرفتار زندگی نباتی می شود. در چنین وضعیتی فرد خودآگاهی و توانایی ارتباط با محیط اطراف را از دست می دهد، اما عملکرد قلب و سیستم تنفس همچنان ادامه می یابد.
در مورد بیمارانی که گرفتار وضعیت زندگی نباتی هستند، مسائل حقوقی و جنایی زیادی مطرح است. یکی از این مسائل دیه این افراد است. این مورد که دیه و ارزش تعیین شده برای صدمات آنها به چه میزان باشد، قابل تامل بوده و در این حوزه بین قضات و پزشکان قانونی اختلاف نظرهایی وجود دارد.
بنابراین پژوهشگران مرکز تحقیقات پزشکی قانونی میزان بقای افراد گرفتار وضعیت زندگی نباتی را مورد بررسی قرار دادند تا در بررسی های آینده به این مورد مهم پرداخته شود که آیا با در نظر گرفتن مدت بقا و تخمین هزینه نگهداری از این افراد، امکان بازبینی در میزان دیات منافع از دست رفته ایشان به نحوی که به عدالت نزدیک تر باشد وجود دارد یا خیر؟
مسعود قائدی پاشا، محمد جواد هدایت شده، سمیرا آرام و علی محمد علی محمدی از پژوهشگرانی بودند که در این مطالعه همکاری داشتند.
در این مطالعه گذشته نگر و مقطعی، تمام پرونده های بیماران گرفتار وضعیت زندگی نباتی که طی مدت ۱۰ سال (از شروع سال ۱۳۸۷ تا آخر سال ۱۳۹۶) به مراکز پزشکی قانونی در شهر تهران مراجعه نموده بودند، مورد بررسی قرار گرفت و از میان آنها ۵۸ پرونده وارد مطالعه شد.
اطلاعات لازم شامل جنسیت، سن، مدت زمان بقا بعد از مبتلا شدن به وضعیت زندگی نباتی، علت ایجاد این وضعیت و علت فوت از بین پرونده ها استخراج شد.
از میان این ۵۸ نفر، ۳۱ نفر در هنگام مطالعه هنوز زنده بودند و ۲۷ نفر فوت شده بودند. میانگین سنی افراد مورد مطالعه حدود ۷۴.۵ سال بود و در دامنه سنی ۱۸ تا ۹۰ سال قرار داشتند و بیشتر این افراد (۴۰ نفر) مرد بودند.
میانگین مدت زندگی بعد از مبتلا شدن به وضعیت زندگی نباتی ۱.۵±۶.۳۹ ماه محاسبه شد. در انتهای سال ۱۳۹۶ حداقل زمان بقای این افراد بعد از مبتلا شدن به وضعیت زندگی نباتی ۲ ماه و حداکثر آن ۱۹۲ ماه (۱۶ سال) بود. با حذف ۵ درصد افراد دارای حداقل مدت بقا و ۵ درصد افراد دارای حداکثر مدت بقا، میانگین مدت بقای ۹۰ درصد افراد وسط، حدود سه ماه محاسبه شد.
۳۲ نفر از این ۵۸ نفر، به علت صدمات مختلف بدنی در اثر برخورد جسم سخت (تصادف اتومبیل و سقوط از ارتفاع)، ۱۲ نفر به علت ناشناخته، چهار نفر به علت حادثه عروقی مغزی، سه نفر بعد از عملیات احیای قلبی ریوی، سه نفر به علت تومور مغزی، دو نفر به خاطر برق گرفتگی و دو نفر دیگر به خاطر انسفالیت و مسمویت دارویی گرفتار زندگی نباتی شده بودند.
در افرادی که زندگی نباتی منتهی به فوت آنها شده بود، علل فوت به ترتیب در ۱۲ نفر نارسایی چندارگانی، در هفت نفر شوک سپتیک، پنج نفر سکته حاد قلبی، دو نفر نارسایی حاد کلیه و یک نفر سکته حاد مغزی بود.
بین مدت زنده ماندن افراد گرفتار زندگی نباتی با جنسیت و سن رابطه آماری مفهوم داری وجود نداشت. همینطور ارتباط آماری مفهوم داری میان علت مبتلا شدن به زندگی نباتی و مدت زنده ماندن افراد گرفتار زندگی نباتی وجود نداشت.
نتایج این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «مدت زنده ماندن بیماران گرفتار وضعیت زندگی نباتی رجوع کننده به مراکز پزشکی قانونی شهر تهران از آغاز سال ۱۳۸۷ تا انتهای سال ۱۳۹۶» در فصل نامه پزشکی قانونی کشور انتشار یافته است.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره