یافته های یك مطالعه پژوهشی نشان می دهد
هوشمندی عاطفی، كلید رشد سازمان ها و كاركنان
به گزارش آجاك نتایج یك پژوهش انجام شده توسط متخصصان داخلی نشان داده است كه برای بهبود قابلیت فناورانه و رشد كاركنان سازمانی، بایستی روی هوشمندی عاطفی آنها حساب ویژه ای باز كرد.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، با عنایت به تغییر و تحولات عصر حاضر و با ورود سازمان ها به اقتصاد دانش محور، نیروی انسانی نسبت به سایر منابع سازمان از اهمیت خاصی برخوردار شده است. درواقع، سرمایه انسانی، حیاتی ترین عنصر راهبردی و اساسی ترین راه برای افزایش اثربخشی و کارایی سازمان بوده و پیشرفت و ترقی جامعه را به دنبال خواهد داشت. طی چند سال گذشته، بحث های گسترده ای درباره مدیریت دانش و وضعیت نیروی کار در سازمان ها صورت گرفته است. پژوهش های اخیر نشان داده اند که یکی از عوامل مهم در عملکرد کارکنان سازمان های مختلف، هیجانات آن هاست که بایستی مورد توجه قرار گیرد.
طبق نظر متخصصان، دو دیدگاه تقریباً متضاد درباره هیجانات و عواطف انسان ها وجود دارد. در یک دیدگاه گفته می شود هیجانات عوامل مخربی هستند که مانع تفکر منطقی افراد در موقعیت های مختلف بخصوص هنگام مواجهه با مشکلات و موقعیت های تصمیم گیری می شوند. اما از طرفی، دیدگاهی هم وجود دارد که اعتقاد دارد هیجانات می توانند در موقعیت های حساس به کمک تفکر منطقی افراد آمده و روند تصمیم گیری را تسهیل کنند. نتیجه این تفکرات از آن حکایت می کند که مفید یا مضر بودن هیجانات، بستگی به شرایطی دارد که فرد در آن قرار می گیرد و این که چه طور می تواند این هیجانات و احساسات خویش را سازمان دهی کند و به آنها نظم بخشد.
در این خصوص، تعدادی از پژوهشگران کشور از موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی- غیر دولتی راه دانش بابل و دانشگاه مازندران، پژوهشی را انجام داده اند که در آن، نقش هوشمندی عاطفی افراد در قابلیت های فناورانه و رشد سازمانی بررسی شده است.
این پژوهش با مشارکت ۳۱۴ نفر از کارکنان بانک ملی استان مازندران و با استفاده از پرسش نامه های علمی خاص انجام شده است. محققان بعد از به دست آوردن داده های مورد نیاز، این اطلاعات را با استفاده از روش ها و نرم افزارهای آماری، تجزیه وتحلیل کردند.
نتیجه این بررسی ها نشان داد که هوشمندی عاطفی راهبردی، اثر مثبت و قابل توجهی بر قابلیت فناورانه، مدیریت دانش فناورانه و آموزش و رشد سازمانی کارکنان سازمانی دارد.
طبق این یافته ها، سازمان ها برای حفظ بقا و مرز رقابتی، باید دارای ظرفیت مناسبی برای حفظ، توسعه و سازمان دهی مهم ترین دارایی شان یعنی نیروی انسانی باشند. بر این اساس، از دیدگاه مدیریت راهبردی، سرمایه فکری می تواند در ایجاد و کاربرد دانش برای افزایش ارزش سازمان مورد استفاده قرار گیرد.
آن گونه که هومن شبابی، محقق و عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی غیر انتفاعی- غیر دولتی راه دانش بابل و دو همکار دیگرش در این پژوهش می گویند، «نکته مهمی که خیلی از شرکت ها و سازمان ها از آن غافل می شوند، سنجش هوش عاطفی افراد در فرآیند کارمندگزینی است. چونکه میزان قابلیت فناورانه کارکنان رابطه معناداری با هوش عاطفی شان دارد».
آنها معتقدند: «افزایش فشارهای محیطی، کاری و رقابتی در سازمان ها و ضرورت تحمل این فشارها توسط کارکنان، امری اجتناب ناپذیر است و این کارکنان هستند که باید خویش را برای مواجهه با مسائل سازمانی و محیطی آماده کنند. این امر منجر به به وجود آمدن احساسات مختلف، فشار، تنش و استرس های کاری برای آنان می شود».
این محققان که نتایج پژوهش خویش را در نشریه «توسعه تکنولوژی صنعتی» منتشر نموده اند، می افزایند: «زمانی که این احساسات مثبت یا منفی و استرس ها و فشارهای اداری به صورت مداوم افراد را دربرگیرد، می تواند با تاثیر بر عملکرد و رضایت شغلی کارکنان، بر میزان تعهد افراد بر شغل و سازمانشان تاثیر بگذارد و ضمناً سلامت جسمانی و روحی آنها را به مخاطره اندازد. بدون شک یکی از مهم ترین این پیامدها، کاهش و یا از بین رفتن تعهد سازمانی چنین کارکنانی است».
شبابی و همکارانش در انتهای توضیحات خود، پیشنهاد کرده اند که مسئولین، برنامه هایی در ایجاد جو دوستانه در میان کارکنان تدوین و اجرا کنند.
آنها می گویند: «فضای دوستانه، باعث افزایش مهربانی و دلسوزی بین کارکنان می شود و به دنبال آن تعهد بیشتر آنان به سازمان را به دنبال خواهد داشت و سبب رشد فردی و کلی سازمان خواهد شد».
نشریه فوق، به صورت یک فصل نامه علمی پژوهشی توسط پژوهشکده توسعه تکنولوژی جهاد دانشگاهی انتشار می یابد.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره