آیا ممكنست پاندمی كووید ۱۹ موج دوم داشته باشد؟
آجاك: نتایج یك پژوهش با بررسی مدل عواقب نامساعد ناشی از كاهش زود و نابهنگام مداخلات برای كاهش شدت و سرایت ویروس كووید 19، نشان میدهد كه چنین تصمیمی ممكنست نرخ سرایت را دو مرتبه افزایش دهد كه به معنای موج دومی بیماری خواهد بود. این یافته در سطح جهانی برای دولت ها حیاتی است؛ چونكه مقابل كاهش زود و نابهنگام مداخلات سرسختانه آگهی می دهد.
به گزارش آجاك به نقل از ایسنا، در مقاله ای تحت عنوان " آگهی موج دوم كووید-۱۹" كه توسط كمیته دانشجویی مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی ترجمه شده، آمده است: گسترش ناگهانی بیماری كووید-۱۹ كه در اواخر سال ۲۰۱۹ در ووهان چین آغاز شد، تا تاریخ ۳۰مارس۲۰۲۰ (معادل ۱۱فروردین ۹۹) به ۲۰۳ كشور منتشر شد و رسماً یك پاندمی جهانی نامگذاری شد.
با مداخلاتی بی سابقه در سلامت عمومی، بنظر می رسد سرایت محلی ویروس (SARS-CoV-۲) الان در چین مهار شده باشد. خیلی از كشورها هم اكنون درگیر موج اول اپیدمی كووید-۱۹ هستند؛ بدین سبب بررسی و فهم چگونگی تأثیرگذاری این مداخلات در جلوگیری از سرایت SARS-CoV-۲ در چین، مبرم و لازم است.
در مجلهی لنست (The Lancet)، كتی لونگ و همكاران، ارزیابی خود از قابلیت سرایت و شدت كووید-۱۹ در موج اول بیماری را در ۴ شهر و ۱۰ استان چین خارج از هوبئی گزارش كردند. در این مطالعه تخمین زده شد كه عدد تكثیر لحظه ای در مناطق انتخاب شده، بعد از اقداماتِ كنترلِ غیردارویی در تاریخ ۲۳ژانویه۲۰۲۰، كاهش اساسی یافت و از آن موقع تابه كنون این عدد كمتر از ۱ باقی مانده است.
سرایت SARS-CoV-۲ در این مناطق تا اواخر ژانویه بیشتر ناشی از موارد واردشده از هوبئی بود، كه تا حدی مشابه سرایت بیماری در ماه ژانویه در چندین كشور دیگر است. باور بر این بوده است كه اپیدمی ها در استان های چینی خارج از هوبئی پس از ۳۱ ژانویه، از پروسه سرایت محلی ناشی شده اند؛ بدین سبب یافته های مطالعهی لونگ و همكاران اهمیت این مساله را كه مجموعهی اقدامات غیردارویی در چین توانایی مهار سرایت را دارد بیش از پیش روشن ساخت (نه فقط سرایت ناشی از موارد وارد شده به استان، بلكه حتی سرایت محلی).
اپیدمی در خیلی از كشورها در حال شتاب گرفتن است كه این مساله نشان دهندهی كمبود آمادگی است. با توجه به این كه چندین كشور محدودیت های سفر در مقابل چین وضع كرده بودند، لازم است تا مدلی تهیه شود كه نشان دهد آیا برقراری زودهنگام ترِ مداخلاتی از قبیل فاصله گذاری اجتماعی، تغییر رفتار جمعیت و ردیابی ارتباط ها، می تواند به كاهش یا محدودكردن شدت اپیدمی منجر شود.
لونگ و همكاران همین طور مدل عواقب نامساعد بالقوه ناشی از كاهش زود و نابهنگام مداخلات را تهیه كردند و متوجه شدند كه چنین تصمیمی ممكنست نرخ سرایت را دومرتبه به بالای ۱ برگرداند - كه به معنای موج دومی بیماری خواهد بود. این یافته در سطح جهانی برای دولت ها حیاتی است؛ چونكه علیهِ كاهش زود و نابهنگام مداخلاتِ سرسختانه آگهی می دهد.
با این وجود، میزان تأثیر هر مداخله، یا اینكه كدام یك در جلوگیری از شیوع ویروس مؤثرتر بود، در این مطالعه ذكر نشده است در صورتیكه مداخلات در امتداد كنترل شیوع SARS-CoV-۲ در حال اجراست، لازم است كشورها جهت بازگشت به وضعیت عادی تلاش كنند؛ بنابراین، شناخت سریعتر اثر هر یك از مداخلات لازم است.
داده های سفرهای هوایی جهت مدل سازی تأثیر محدودیت های سفر در به تأخیر انداختن پیشروی كلی اپیدمی استفاده و معلوم شد كه در سطح بین المللی اثر بارزی داشت، امّا در داخل چین تنها ۳-۵ روز تأخیر ایجاد كرد.
همچنین مطالعه ای متمركز بر اثرات گسترش یا كاهش اقدامات كنترل مربوط به فاصله گذاری فیزیكی در ووهان، این مسئله را مطرح می كند كه اگر این اقدامات در ماه مارس به تدریج كاهش یابند، ممكنست موج دومی از موارد بیماری در نیمكرهی شمالی در میانهی تابستان رخ دهد. الان مدل هایی مخصوص هر كشور در ارتباط با میزان مؤثر واقع شدن محدودیت های سفر و فاصله گذاری اجتماعی و نیز استراتژی های جایگزین بعد از كاهش این اقدامات، از قبیل استفاده از ماسك، دماسنج و ردیابی ارتباط ها، مورد نیاز است.
نرخ مرگ ومیر موارد (case fatality rate; CFR) یكی از ناشناخته های مهم كووید-۱۹ است. لونگ و همكاران، CFR تأیید شده (confirmed CFR; cCFR) خارج از هوبئی را ۰.۹۸درصد (۹۵% CI ۰.۸۲-۱.۱۶) تخمین زدند، كه با گزارش مركز پیشگیری و درمان بیماری چین مطابقت داشت.
با توجه به اینكه در مناطق بررسی شده، شدت اپیدمی ها از حد ظرفیت های بهداشتی-درمانی عبور نكرد، باور بر این است كه داده های در رابطه با تعداد موارد تأییدشده قابل اعتماد باشند. لونگ و همكاران همین طور متوجه این شدند كه cCFR با سرانه تولید ناخالص داخلی استانی و در دسترس بودن تخت های بیمارستانی به ازای هر ۱۰۰۰۰ نفر مرتبط بود. CFR در ووهان تا ۲۸مارس۲۰۲۰ به ۵.۰۸ درصد رسیده بود. تفاوت بارز CFRa بین این مناطق با ووهان ممكنست در رابطه با تفاوت مقدار ظرفیت بهداشتی-درمانی باشد. بدین سبب موقع اجرای مداخلات باید به تفاوت های موجود در ظرفیت بهداشتی-درمانی توجه كرد.
تا زمانی كه اپیدمی به صورت تصاعدی در حال رشد باشد، سیستم بهداشتی-درمانی با تنش های شدیدی روبه رو خواهد بود، بدین سبب دولت ها باید پا به میدان عمل بگذارند و بلافاصله آماده شوند و از تامین سیستم بهداشتی-درمانی از نظر نیروی درمانی، منابع و امكانات اطمینان حاصل كنند تا ریسك مرگ ومیر ناشی از كووید-۱۹ به حداقل برسد.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره