مروری بر نتایج یك پژوهش؛
نقشی كه مادران در اضافه وزن كودكان دارند
آجاک: نتایج به دست آمده از یک پژوهش نشان داد که میزان خودکارآمدی و شاخص توده بدنی (BMI) مادر، اهمیت ویژه ای در اضافه وزن کودک دارد و می تواند شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی نماید.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، چاقی دوران کودکی در کشورهای توسعه یافته به سطح همه گیری رسیده و در ۲۰ سال گذشته، شیوع چاقی افزایش سریعی داشته است.
چاقی و اضافه وزن یک مشکل چند علیتی است و علاوه بر اینکه عوامل ژنتیکی در بروز آن نقش دارد، به عوامل فرهنگی مثل محیط خانواده، غذا خوردن و فعالیت نیز نسبت داده شده است.
بروز این مشکل در دوران کودکی تاثیر قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی دارد. برای مثال اضافه وزن و چاقی با بالارفتن چربی خون، فشار خون بالا، مشکلات قند خون و ناباروری همراه می باشد. بعلاوه اختلالات روان شناختی مانند افسردگی با فراوانی بیشتر در کودکان چاق اتفاق می افتد.
با توجه به اهمیت این مورد و نقش والدین در تغذیه فرزندان، پژوهشگران مطالعه ای را طراحی کردند و در آن رابطه بین خودکارآمدی والدین، شاخص توده بدنی آنها، روش هایی که مادر برای تغذیه کودک به کار می برد، میزان پرخوری هیجانی و میزان فعالیت کودک با اضافه وزن و چاقی کودک را مورد بررسی قرار دادند.
در انجام این مطالعه افروز ستاری، علیرضا حیدری، پرویز عسگری و سعید بختیارپور؛ پژوهشگران گروه روان شناسی دانشگاه آزاد اهواز، مشارکت داشتند.
برای انجام این تحقیق، پژوهشگران ۲۸۰ دانش آموز هفت تا ۱۲ ساله شهر تهران را در سال ۱۳۹۷ بررسی نموده و با استفاده از پرسش نامه داده های مورد نیاز برای پژوهش شامل اطلاعات جمعیت شناختی، خودکارآمدی، شاخص توده بدنی مادر، پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک را جمع آوری کردند.
بر اساس نتایج این مطالعه؛ خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر و همین طور میزان فعالیت و پرخوری هیجانی کودک به صورت مستقیم بر شاخص توده بدنی کودک اثرگذار است.
بررسی ها نشان داده که استفاده والدین از غذا بعنوان پاداش، منجر به کاهش توانایی کودکان برای تنظیم غذای مصرفی می شود و پرخوری هیجانی را به دنبال خواهد داشت.
نتایج به دست آمده نشان داد که خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر به صورت غیر مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی می کند. بررسی ها حاکی از این است که افرادی که خودکارآمدی کمی دارند، احساس می کنند که در اعمال کنترل بر رویدادهای زندگی درمانده و ناتوان هستند و هر تلاشی که می کنند بیهوده است. اینگونه افراد حتی تلاش نمی کنند بر مشکلات غلبه کنند، برای اینکه آنها متقاعد شده اند که هرکاری انجام دهند، بیهوده است و تغییری در اوضاع ایجاد نمی کند.
طبق بررسی ها به نظر می آید عوامل انتقال اضافه وزن و چاقی کودکان، به صورت ژنتیکی، اپی ژنتیکی و محیطی به شدت در هم تنیده هستند. این نتایج به در نظر گرفتن اثرات مستقیم داخل رحمی، تاکید می کند. همین طور نتایج به دست آمده، در نظر گرفتن محیط بعد از تولد را ضروری می دانند؛ خصوصاً در سالهای اولیه کودکی که در بیشتر خانواده ها مادران مراقبت کننده اصلی فرزندان هستند و عادات غذا خوردن کودکان را بوسیله شیوه تغذیه و فرزندپروری شکل می دهند.
پژوهشگران این مطالعه می گویند نتایج به دست آمده بیان گر این است که خودکارآمدی، شاخص توده بدنی مادر، سطح فعالیت کودک و همین طور پرخوری هیجانی کودک، به صورت مستقیم شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی می کنند. همین طور این نتایج نشان داد که خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر به صورت غیر مستقیم نیز شاخص توده بدنی کودک را پیش بینی می کند.
با توجه به یافته های این مطالعه باید اقدامات و آموزش های لازم بوسیله کارشناسان و مسئولان تغذیه، برنامه آموزش همگانی، رسانه جمعی و... برای افزایش آگاهی مادران، صورت گیرد.
نتایج به دست آمده از این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «مدل یابی چاقی کودکان برمبنای خودکارآمدی و شاخص توده بدنی مادر با میانجگری پرخوری هیجانی و سطح فعالیت جسمی کودک» در نشریه پرستاری کودکان، زیر نظر انجمن علمی پرستاری ایران، انتشار یافته است.
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره