مروری بر بررسی های یك پژوهش؛
نانوذره ای كه می تواند سلول های بنیادی را ردیابی كند
آجاک: در یک مطالعه میزان سمیت نانوذرات اکسید آهن در سلول های بنیادی مشتق شده از غشای آمنیوتیک مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد که این نانوذرات در غلظت های کم تر از 100 میکروگرم در میلی لیتر، می توانند برای ردیابی سلول های بنیادی استفاده شوند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، در سالهای اخیر تحقیقات بالینی زیادی بر روی سلول های بنیادی غشای آمنیوتیک انجام شده است. این سلول های بنیادی به سبب مزایای بی شماری مثل ترشح شاخصهای رشد، قابلیت تمایز بالا، خاصیت های ضد التهابی، عدم تحریک سیستم ایمنی میزبان و نداشتن ملاحظات اخلاقی ارزش درمانی زیادی دارند.
در سلول درمانی علاوه بر نوع سلول، ردیابی کردن آن بمنظور بررسی مسیر عبوری سلول و میزان نیمه عمر آن در محل مورد نظر، اهمیت بسیاری دارد. بنا بر این امروزه از نانوذرات خصوصاً نانوذرات اکسید آهن برای نشان دار کردن و ردیابی سلول ها در بدن استفاده می شود.
با وجود کاربردهای زیادی که این نانوذرات دارند، درباب تاثیر آنها بر سلامت انسان و محیط زیست اطلاعات زیادی در درسترس نیست. برخی مطالعات نشان داده که نانوذره آهن می تواند سمیت سلولی نیز بوجود آورد. بااینکه احیانا این سمیت سلولی به حدی نیست که سبب مرگ سلولی شود، ولی می تواند محتویات ژنتیکی سلول را تغییر دهد و موجب بیماری هایی مثل سرطان و ناباروری شود.
با توجه به این نکات، پیدا کردن غلظت مناسب نانوذرات آهن برای جلوگیری از لطمه سلولی یا مرگ سلولی بسیار مهم می باشد. به همین خاطر پژوهشگران سلولی و مولکولی با انجام یک مطالعه، تاثیر غلظت های مختلف نانوذره اکسید آهن را بر بقای سلول و ژن P53 که می تواند موجب مرگ سلولی (آپوپتوز) شود را بررسی کردند.
ندا تکیه معروف و مریم ناصرالاسلامی؛ پژوهشگران زیست شناسی سلولی و مولکولی دانشگاه آزاد اسلامی و ناهید ابوطالب ؛ پژوهشگر مرکز تحقیقات فیزیولوژی دانشگاه علوم پزشکی ایران، در این مطالعه مشارکت داشتند.
پژوهشگران برای انجام این مطالعه، بعد از کسب رضایت نامه از والدین نوزادان در بخش زایمان، نمونه های جفت را به آزمایشگاه انتقال دادند و سلول های پرده آمنیون را از آن جدا کردند و سپس سلول های بنیادی از بافت غشای آمنیوتیک انسانی استخراج و کشت داده شدند. بعد از اضافه کردن غلظت های مختلف نانوذره دی اکسید آهن، میزان زنده مانی سلول های بنیادی پس از ۲۴ و ۴۸ ساعت مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه نانوذرات آهن با اندازه متوسط ۲۰ نانومتر، در ۲۴ ساعت مواجهه سمیت قابل توجهی را در غلظت های تا ۱۰۰ میکروگرم در میلی لیتر در سلول های بنیادی مشتق از غشای آمنیوتیک انسانی نشان ندادند و در غلظت های بالاتر از ۱۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر با القای آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلولی، منجر به سمیت و مرگ سلولی می شوند.
قرار گرفتن سلول های در معرض غلظت ۱۵۰ میکروگرم در میلی لیتر و بالاتر نانوذرات بیان ژن p53 را بیشتر می کند و در نهایت منجر به لطمه و مرگ سلولی می شود. ژن p53، پروتئینی تولید می کند که موجب فعال شدن مسیر آپوپتوز یا مرگ برنامه ریزی شده سلول می شود. زمانی که این ژن بیش از اندازه بیان شود، مسیر آپوپتوز فعال می شود و در نهایت منجر به مرگ برنامه ریزی شده سلول خواهد شد.
یافته های این مطالعه حاکی از آنست که این نانوذرات با غلظت کم تر از ۱۰۰ میکروگرم در میلی لیتر برای ردیابی سلول های بنیادی مناسب هستند و می توانند در درمان های بالینی و طب بازساختی مورد استفاده قرار گیرند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهش با عنوان«بررسی اثر غلظت های مختلف نانوذرات اکسید آهن بر بیان ژن P53 در سلول های بنیادی مشتق شده از غشای آمنیوتیک انسانی» در فصل نامه یافته های نوین در علوم زیستی دانشگاه خوارزمی انتشار یافته است.
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره