پژوهشگران در یك پژوهش تاكید كردند
اصیل نویسی لزوم نگارش علمی در دانشگاه
آجاک: نگارش متون علمی و دانشگاهی، امری دقیق و بسیار بااهمیت است که باید با رعایت شیوه های صحیح اصیل نویسی همراه شود. پژوهشگران کشورمان در یک مطالعه تحقیقاتی، ملاک ها و نشانگرهای این نوع نوشتار را مشخص کرده و راهکارهایی را برای بهبود این پدیده در دانشگاه ها و مراکز پژوهشی عرضه کرده اند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، شناسایی نظام نشانگرهای سنجش کیفیت نگارش علمی از راهبردهای تشخیص و هدایت شیوه های نگارش اصیل دانشگاهی است. پرورش و تقویت کیفیت نگارش علمی در نیروی انسانی فرهیخته دانشگاهی، از مهم ترین فعالیت ها در توسعه پایدار و حرکت در جهت مرجعیت علمی است. اهمیت این مورد وقتی بیشتر از پیش نمایان می شود که با عنایت به تحولات موجود، از منابع انسانی با کیفیت، بعنوان پیشران اصلی به کارگیرنده سایر عوامل مؤثر در سازمان و دارای نقش کلیدی در رسیدن به اهدافش یاد می شود. پرورش انسان های ماهر در زمینه تخصصی خود، امری است که سازمان ها برای حفظ مزیت های رقابتی و ارتقای جایگاه خود به آن نیازمندند.
دانشجویان به قول محققان از با ارزش ترین سرمایه های انسانی هر جامعه ای محسوب می شوند. کم توجهی به توانمندسازی و ارتقای شایستگی های این قشر فرهیخته، زمینه ساز بروز مخاطرات متعدد و بنیان برافکنی نظیر کاهش سرمایه اجتماعی و تحمیل هزینه ها، دامن زدن به پدیده مهاجرت و فرار مغزها، توقف جریان پیشرفت کشور و خروج ژن نخبگی می شود. بنابراین، عوامل فوق، لزوم ارتقای کیفیت مهارت های این قشر فرهیخته و توانمندسازی آنها را در تمامی شایستگی های پژوهندگی دوچندان می کند. دستیابی به شایستگی های نگارش خلاقانه و کیفیت بخشی به نگارش علمی، امری تصادفی نیست که یک دفعه و به صورت کامل اتفاق افتد، بلکه فرایندی است که در آن، نویسنده با تقویت شایستگی های در رابطه با اصیل نویسی و فراشناخت نگارشی، ضمن محوریت بخشیدن به خصوصیت های محیطی و مخاطبان، به صورت مستمر به بررسی، تجدیدنظر و خوداصلاحی نوشته های خود می پردازد.
در این حوزه، پژوهشگران دانشگاه تهران، یک مطالعه را انجام داده اند که در آن ملاک ها و نشانگرهای اصیل نویسی در نگارش علمی دانشگاهی مورد واکاوی و شناسایی قرار گرفته اند.
آنها بدین منظور، با استفاده از روش پدیدارشناسی و مصاحبه با دوازده نفر از اعضای هیئت علمی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، داده های مورد نیاز پژوهش را گردآوری کرده اند.
یافته های این مطالعه به شناسایی ۵۲ نشانگر منجر گردید و همینطور هفت ملاک شامل «آزادمنشی نگارشی»، «اخلاق منبع گزینی و منبع نویسی»، «عاملیت بخشی به اخلاق نگارشی»، «مستدل نویسی»، «محتمل نویسی»، «کاربردی بودن» و «بازتاب اندیشه و نگرش پژوهشگر» هم مورد استخراج قرار گرفتند.
به قول کیوان صالحی، دانشیار و محقق بخش تخصصی پژوهش و سنجش دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران، «نتایج پژوهش ما بر اهمیت انکارناپذیر اصیل نویسی در نگارش علمی دانشگاهی و لزوم آموزش مبتنی بر ملاک های آن صحه می گذارد. آموزش و ارزشیابی متون پژوهشی مبتنی بر ملاک ها و نشانگرهای شناسایی شده، می تواند در بهبود کیفیت نگارش علمی دانشگاهی مفید واقع شود».
این محققان در ادامه، پیشنهادهایی کاربردی را در این خصوص عرضه کرده اند که توجه به آنها می تواند در غنی سازی نگارش علمی دانشگاهی مؤثر واقع شود.
بر این اساس، صالحی و همکارانش سفارش می کنند:
۱) در نقاط مختلف کشور، دوره هایی جهت آشنایی با خصوصیت های اصیل نویسی در نگارش علمی برگزار و تأثیر آنها ارزیابی شود.
۲) برای ارتقای شایستگی های اصیل نویسی اعضای هیئت علمی و ارزیابی کیفیت نگارش دانشگاهی، پیشنهاد می شود تا مدیران و دست اندرکاران عرصه آموزش عالی، بخشی را به منظور رصد رعایت خصوصیت های اصیل نویسی در نگارش علمی دانشگاهی و توانمندسازی این خصوصیت در فضای دانشگاه، تهیه و اجرایی کنند.
۳) با عنایت به ضعف های مشهود و مستندشده در نگارش علمی دانشگاهی که تبعاتش به شکل گیری و تشدید گرایش به استفاده از مؤسسات معروف به مقاله نویسی و رساله نویسی منجر شده، پیشنهاد می شود در برنامه درسی دوره های تحصیلات تکمیلی، درسی مستقل با هدف ارتقای کیفیت نگارش علمی و تقویت اصیل نویسی در متون دانشگاهی، طراحی و اجرا شود.
۴) پیشنهاد می شود در دروس در رابطه با روش های پژوهش در تمامی حوزه های علوم بخصوص در دوره های تحصیلات تکمیلی، موارد مهمی در رابطه با تقویت شایستگی های نگارش علمی و بخصوص تقویت نشانگرهای اصیل نویسی، تدوین و اجرایی شود.
۵) ساخت و رواسازی ابزارهای میزان شده مبتنی بر نگاههای نوین سنجش، برای ارزیابی کیفیت نگارش علمی و بخصوص اصیل نویسی در دانشگاه های کشور، متناسب با اقتضائات رشته ها، پیشنهاد می شود. از این ابزارها میتوان به منظور سنجش کیفیت نگارش علمی دانشجویان و سایر پژوهشگران در جلسات دفاع از رساله ها، رساله ها، طرح ها و پروژه های پژوهشی و همینطور مقاله های ثبت شده در مجلات علمی و انتشارات دانشگاهی بهره برد.
در آخر لازم به اشاره است که از این یافته های تحقیقاتی، یک مقاله علمی پژوهشی تهیه شده که در دوفصلنامه «پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی» وابسته به سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها انتشار یافته است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظر بینندگان آجاک در این باره