در یك مطالعه پژوهشی بررسی شد
انتقال اختلال روانی PTSD از پدران به فرزندان
آجاك: یافته های یك مطالعه پژوهشی توسط متخصصان داخلی نشان داده است كه پدران مبتلابه مشكل روان شناختی موسوم به «اختلال استرس بعد از سانحه» می تواند موجبات اختلال روانی در فرزندان را نیز فراهم آورند.
به گزارش آجاك به نقل از ایسنا، اختلال استرس بعد از سانحه یا به اختصار، PTSD، نوعی اختلال ناتوان كننده است كه با برخی مشكلات رفتاری و جسمی و برخی ناسازگاری های سلامت روانی مثل افسردگی با احتمال بالای خودكشی هم راه است. درمان این بیماری چالش برانگیز است، به شكلی كه داروهایی مثل داروی ضدافسردگی، داروهای ضد انعقادی، كورتیزول و شماری دیگر از داروها در مواجهه با این بیماری، نتایجی متفاوت را نشان داده اند. این موارد سبب شده اند كه تكنیك های پیش گیری از بروز این بیماری، اهمیت بسیار زیادی پیدا كنند.
ازآنجایی كه بروز این اختلال به بیان متخصصان، وابسته به فرد است، تكنیك های پیشگیری نیز می توانند متنوع و دارای اثرات مختلف بر افراد باشند. علایم PTSD در رابطه با عواملی مثل جنسیت، سوابق اضطراب فردی و خانوادگی و نیز داشتن تجربیات دردناك قبلی هستند. علاوه بر این، طبق یافته های پیشین، احتمال به ارث بردن علایم این اختلال در دوقلوها نیز قابل توجه است و به طوركلی، این نكته به اثبات رسیده است كه ژنتیك نقشی مهم در PTSD و علایم اضطراب دارد.
این مساله سبب شده كه گروهی از پژوهشگران دانشگاهی، دست به انجام مطالعه ای مروری بزنند كه در آن انتقال بین نسلی اختلال استرس بعد از سانحه یا PTSD از پدر خانواده به فرزندان بررسی شود.
در این مطالعه كه توسط متخصصانی از دانشگاه علوم پزشكی بقیه الله انجام شده، تلاش شده است به سوالاتی نظیر این كه چه عواملی موجب انتقال بین نسلی می شوند و مكانیزم انتقال در نسل بعدی چیست، پاسخی درخور داده شود.
بررسی های انجام شده در این مطالعه نشان می دهند كه لطمه روحی و پریشانی پدر خانواده، نخستین چیزی است كه فرزندان قربانیان را در معرض خطر قرار می دهد.
بر این اساس، هرچه شدت لطمه روحی پدر در زمان حادثه ای نظیر جنگ شدیدتر بوده باشد، میزان قابل توجه تری از ناراحتی و پریشانی در بین فرزندان دیده می شود. به عبارت دیگر، پریشانی قابل توجه پدر همانند آنچه در PTSD شدید بروز پیدا می كند، سبب ایجاد میزان بیشتری از پریشانی در فرزندان می شود.
ژیلا پیرزاد جهرمی، پژوهشگر مركز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشكی بقیه الله كه به همراه سه محقق دیگر، اجرای این پژوهش را به عهده داشته اند، می گویند: «موارد بررسی شده ما را به این نتیجه می رسانند كه برای دستیابی به دركی جامع از نتایج انتقال بین نسلی لطمه روحی لازم است نگاهی وسیع تری را اتخاذ نماییم. نگاهی كه شامل بررسی عوامل كاهش پریشانی و كاهش امكان انتقال باشد و به بررسی جنبه های مثبت انتقال نیز بپردازد».
آنها می افزایند: «در حقیقت، نه فقط مطالعه حالت روان شناختی پدر، امری مهم می باشد، بلكه بررسی نقش فرزند، مادر و سیستم اجتماعی در كمك به این انتقال نیز حائز اهمیت است».
بگفته این پژوهشگران، «متأسفانه، جنگ و درگیری مسلحانه بطور پیوسته مردم خیلی از مناطق را تحت تأثیر خود قرار می دهد. بدین سبب ادامه روند انجام چنین مطالعاتی بسیار حیاتیست تا ما را قادر به یافتن دركی از نتایج كلی شركت در جنگ سازد».
یافته های این مطالعه مروری در ماه نامه «طب نظامی» وابسته به دانشگاه علوم پزشكی بقیه الله (عج) به چاپ رسیده است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(1)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره