در یك مطالعه داخلی بررسی شد؛
شناسایی باکتری های مقاوم در سواحل شنای گیلان
به گزارش آجاک با بررسی نمونه های آب پنج منطقه از سواحل تفریحی استان گیلان مشخص شد که سویه های باکتریایی انتروکوک در این مکان ها شیوع بالایی دارد و همینطور مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری ها زیاد است.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، باکتری «انتروکوکوس فکالیس» (E.feacalis) یک باکتری بیماری زای فرصت طلب است. این باکتری خیلی بیماری زا نیست و سبب عفونت های بیمارستانی، مانند عفونت های ادراری، عفونت های داخل شکمی و... بخصوص در افراد دارای نقص ایمنی و افراد مسن می شود.
این باکتری می تواند در شرایط سخت و محیط های کم غذا زنده بماند و رشد کند. بنابراین آنها تقریباً در همه جا از آب گرفته تا خاک، فاضلاب، هوا و... حضور دارند. ولی این باکتری معمولا در آب یافت می شود و به سادگی از راه مدفوعی-دهانی منتقل می شود.
منبع اصلی این باکتری روده انسان و حیوانات خون گرم است، ولی آنها می توانند در خارج از روده برای طولانی مدت زندگی کنند. با عنایت به اینکه این باکتری ها نسبت به شرایط مختلف مانند pH پایین، انجماد و... مقاوم هستند، بنابراین بعنوان شاخص آلودگی برخی محصولات غذایی و آب در نظر گرفته شده اند.
یکی از بزرگ ترین تهدیدها برای سلامت عمومی در جهان، مقاومت آنتی بیوتیکی است که به علت مصرف زیاد آنتی بیوتیک ها اتفاق می افتد.
به دلیل استفاده زیاد از آنتی بیوتیک ها، خیلی از سویه های باکتری انتروکوکوس فکالیس به آنتی بیوتیک های مختلف مانند «ونکومایسین» مقاوم شده اند. از آن جایی که ونکومایسین خط اول درمان برای انتروکوک های مقاوم به چند دارو است، بررسی شیوع باکتری های مقاوم به ونکومایسین اهمیت زیادی دارد.
به همین دلیل پژوهشگران با انجام یک مطالعه شیوع باکتری انتروکوکوس فکالیس مقاوم به ونکومایسین را در آب های تفریحی گیلان بررسی کردند.
برای انجام این مطالعه، نمونه های محیطی از سواحل تفریحی ۶ شهر استان گیلان، چهار ایستگاه در تالاب انزلی و پنج رودخانه اصلی ورودی به تالاب انزلی طی ماه های دی تا شهریور ۱۳۹۸ جمع آوری و بررسی شدند.
این نمونه ها از آب های تفریحی، به طور عمده مکان های شنا در استان گیلان جمع آوری شد. این مکان ها به این علت بررسی شدند که افراد زیادی شامل مسافران و بومیان برای شنا به آن جا می روند و ازاین رو نظارت بر بار میکروبی این مکان ها بسیار مهم می باشد.
در این مطالعه میزان مقاومت آنتی بیوتیکی نسبتاً بالایی نسبت به آنتی بیوتیک های مختلف همچون ونکومایسین، کانامایسین، استرپتومایسین، اریترومایسین، آمیکاسین، آمپی سیلین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین و کلرامفنیکل مشاهده شد.
حدود ۴۶ درصد از این باکتری ها به ونکومایسین مقاوم بودند که میزان آن نسبتاً بالاست. تقریباً همه سویه ها (۹۸ درصد) به استرپتومایسین مقاوم بودند. از بین آنتی بیوتیک های مورد مطالعه، آمپی سیلین و کلرامفنیکل بالاترین تأثیر آنتی بیوتیکی را بر روی ایزوله ها داشتند.
از مجموع ۲۶۸ نمونه، در ۱۵۴ نمونه (حدود ۵۷ درصد) انتروکوک شناسایی شد که نزدیک به ۳۰ درصد از آنها دارای انتروکوک مقاوم به ونکومایسین بودند. بیشتر از ۹۱ درصد از این نمونه ها متعلق به E.feacalis، نزدیک به ۶ درصد متعلق به E.faecium و حدود سه درصد متعلق به سایر گونه های انتروکوکوس بودند.
بررسی های این مطالعه نشان دهنده شیوع بالای این باکتری در مکان های شنای استان گیلان و میزان بالای مقاومت آنتی بیوتیکی در این باکتری ها است. با عنایت به اینکه امکان انتقال ژن مقاومت به آنتی بیوتیک به باکتری های دیگر وجود دارد، این مورد می تواند یک تهدید اپیدمیولوژیک جدی و خطری برای سلامت عمومی ایجاد نماید.
به همین دلیل پژوهشگران این مطالعه سفارش می کنند که برای تعیین منبع آلودگی و همینطور پیشگیری از شنا در مکان هایی که میزان آلودگی باکتریایی بالایی دارد، تدابیر لازم اندیشیده شود.
در انجام این تحقیق حدیث کلانتری، خسرو عیسی زاده و محمد فائزی قاسمی؛ پژوهشگران گروه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان و عباس حاجی زاده از مرکز تحقیقات زیست شناسی دانشگاه جامع امام حسین (ع) با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «بررسی شیوع انتروکوک های مقاوم به ونکومایسین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در آب های تفریحی استان گیلان» در شماره نشریه «میکروب شناسی پزشکی ایران»؛ دوماهنامه انجمن میکروب شناسی ایران انتشار یافته است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره