آجاک - acak آینده پژوهی

ویروس های ارتوپاکس، تهدیدی دیگر در قرن ۲۱

ویروس های ارتوپاکس، تهدیدی دیگر در قرن ۲۱

آجاک: ارتوپاکس ویروس ها، بدنام ترین جنس بخاطر بیماری زائی و مرگ و میر در انسان از خانواده Poxviridae هستند. چندین ویروس از این جنس، نیز بعنوان یک تهدید بالقوه برای انسان از نظر سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام شده است.



به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، دکتر حوریه سلیمان جاهی، استاد دانشگاه تربیت مدرس و مسئول کارگروه واکنش سریع در اتاق فکر ویروس شناسی در نظام پزشکی در این خصوص اظهار داشت: گرچه ویروس واریولا (VARV) بوسیله واکسیناسیون گسترده در گذشته، ریشه کن شده است، اما موارد دیگر از ارتوپاکس ویروس های بیماری زا برای انسان در طبیعت در گردش هستند. بتازگی ارتوپاکس ویروس های جدید در جمعیت انسانی دیده شده است. خوشبختانه ژنوم کامل آنها توالی یابی شده است؛ اما سوالاتی در مورد میزان جهش ویروس ارتوپاکس و ظهور تهدیدات جدید برای نوع بشر مطرح است.

دکتر سلیمان جاهی تاکید کرد: برمبنای داده های معاصر در DNA ویروس باستانی واریولا و DNA گونه های ارتوپاکس ویروس های جدید، تحلیلی از تکامل مولکولی ارتوپاکس ویروس ها انجام شده و به چاپ رسیده است که در آن مقیاس زمانی ظهور ویروس های جدید ارزیابی شده است. این مطالعه نشان داده که ارتوپاکس ویروس های دنیای قدیم و جدید تقریباً ۴۰۰۰۰ سال قبل از هم جدا شدند. ویروس اخیراً کشف شده تقریباً ۲۰-۱- هزار سال پیش، از بقیه گونه های ارتوپاکس ویروس منشأ گرفته اند. ویروس های عصر جدید حدود ۱۷۰۰ تا ۶۰۰۰ سال پیش، به استثنای VARV که تقریباً در ۳۰۰ سال بعد از میلاد ظهور کرد، در طبیعت دیده شده اند. ویروس آبله میمون در زیرگروه آفریقای غربی تقریباً ۶۰۰ سال پیش و زیرگروه کوچک آلاستریم واریولا حدود ۳۰۰ سال پیش ظهور کرد.

مسئول کارگروه واکنش سریع در اتاق فکر ویروس شناسی در نظام پزشکی اضافه کرد: ارتوپاکس ویروس ها، بدنام ترین جنس بخاطر بیماری زائی و مرگ و میر در انسان از خانواده Poxviridae هستند که DNA پیچیده دو رشته ای دارند. چندین ویروس از این جنس یک تهدید بالقوه برای انسان از نظر سازمان بهداشت جهانی (WHO) در سال ۲۰۲۱ اعلام شده است. خطرناک ترین عضو این جنس ویروس واریولا (VARV) بوده است که می توانست موجب ایجاد آبله شود. برمبنای برآوردهای مختلف، آبله جان بیش از ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون نفر را در قرن بیستم گرفت. در سال ۱۹۷۷، این ویروس در همه جا ریشه کن شده است و یک کمپین واکسیناسیون گسترده با ویروس واکسینیا زنده (VACV) تشکیل شد که به مدد آن واکسیناسیون عمومی جهانی انجام شد که نتیجه آن ریشه کنی آبله بود.

وی تصریح کرد: با این حال تهدید استفاده از واریولا برای اهداف بیوتروریسمی همچنان وجود دارد. مطالعات انتشار یافته، امکان ایجاد یک واریانت اصلاح شده مصنوعی را که قادر به غلبه بر واکسن باشد، مطرح می کند. ویروس آبله میمون (MPXV) یکی دیگر از ویروس های ارتوپاکس است که می تواند موجب شیوع بیماری در انسان شود چون بیماری مشترک بین انسان و دام است که در جهان ثبت شده است و شواهدی وجود دارد که این ویروس می تواند در روند تکامل طبیعی خطر برای انسان ایجاد نماید. این ویروس را می توان حتی بعنوان یک سلاح بیولوژیک بهره برد.

دکتر سلیمان جاهی خاطرنشان کرد: مطالعات میزان موتاسیون برای ارتوپاکس ویروس ها را (۴–۶) ۱۰۶ substitutions/site/year) ۱۰۶ × ۴-۶ تغییر در هر سایت در یک سال مطرح می کند، البته برخی گزارش ها این میزان را برای واریولا ۱۰۶ × ۲-۴ تغییر در هر سایت در یک سال و حتی ۱۰۵ × ۱ تغییر در هر سایت در یک سال مطرح کرده اند. اخیرا آبله میمونی شایع شده که یک بیماری زئونوز است و از حیوان به انسان منتقل می شود. انتقال انسان به انسان هم بوسیله تماس با مایعات آلوده ی پیکر شخص بیمار، زخمهای فرد مبتلا و ترشحات مخاطی و قطرات تنفسی آلوده اتفاق می افتد، اما خوشبختانه محدود است و حتی بیماری، خود محدود شونده است. میزان کشندگی بیماری ۰-۱۱ یا به طور متوسط در جمعیت ۳ تا ۶ درصد گزارش شده است که بیشتر در کودکان کم سن مشاهده می شود.

وی اضافه کرد: همانطور که می دانیم بعد از ریشه کنی آبله، واکسیناسیون در مقیاس بزرگ با واریولا اختتام یافته و بیشتر افراد زیر ۴۵ سال در مقابل عفونت های ارتوپاکس ویروس محافظت نشده هستند. همین طور علاوه بر VARV و MPXV، ویروس آبله گاوی (CPXV) هم می تواند در افراد با نقص ایمنی عفونت ایجاد نماید. خیلی از ارتوپاکس ویروس های تخصصی دنیای قدیم که هم اکنون مورد مطالعه قرار گرفته اند، نشان داده که خیلی از گونه های مختلف جوندگان در انواعی از زیستگاه ها میزبان انها هستند؛ پس امکان ظهور واریانت های جدید را بالقوه دارند. کشف این ویروس ها یک مخزن طبیعی از ویروس های ارتوپاکس را پیشنهاد می دهد که با دیگر ویروس های دنیای قدیم متفاوت می باشد. البته ارتوپاکس ویروس ها گاهی به طور تک گیر جداسازی شده اند. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۵ گروبر و همکاران یک ویروس جدید بیماریزای Abatino را جداگانه گزارش کرده اند. با توجه به مطالب گفته شده، به نظر می رسد غفلت از این بیماری ها و ویروس ها می تواند ما را گرفتار بحران زیستی جدید نماید. به نظر می رسد وزارت بهداشت باید اهتمام بیشتری برای ارزیابی ویروس های بالقوه خطرناک و نوپدید و بازپدید فراهم آورد.





منبع:

1401/03/07
08:05:54
0.0 /5
429
تگها: پزشكی , سازمان , سایت
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)

تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره
لطفا شما هم نظر دهید
= ۱ بعلاوه ۱
آجاک : آینده پژوهی