در یك پژوهش داخلی بررسی شد؛
گلبرگ گل محمدی، قاتل میکروب های دهانی
فعالیت باکتری ها و قارچ ها در محوطه دهانی، اثرات نامطلوب فراوانی نظیر پوسیدگی دندان ها، بوی بد دهان و بروز عفونت های خاص دارد. محققان برای رهایی از این مشکل، سه ماده طبیعی مختلف را آزموده و عصاره گل محمدی را بعنوان بهترین راه طبیعی مبارزه بین آنها، سفارش کرده اند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، علیرغم پیشرفت های علم پزشکی، پاتوژن های میکروبی همچنان عامل موارد مختلف مبتلا شدن به بیماری های عفونی و مرگ ومیر بشر هستند. ضمن اینکه گسترش روز افزون پدیده مقاومت میکروبی نسبت به آنتی بیوتیک های موجود، کماکان مورد توجه بوده و محققین را به دنبال یافتن داروهایی با اثرات ضد میکروبی در میان ترکیبات طبیعی بخصوص ترکیبات حاصل از گیاهان سوق داده است. بیماری های لثه و پوسیدگی دندان از بیماری های شایع دهانی بوده که 80 درصد افراد را درگیر نموده و هزینه و وقت زیادی را به خود اختصاص می دهند. به صورت کلی چهار عامل اصلی میکروب ها، مواد قندی، مقاومت شخص و دندان و زمان در ایجاد پوسیدگی دندان نقش دارند.
به قول متخصصان، شواهد در ارتباط با نقش باکتری های پاتوژن بخصوص استرپتوکوکوس ها در شروع ایجاد پوسیدگی دندانی، روز به روز در حال افزایش می باشد.
باکتری های استرپتوکوکوس موتانس قادر به تولید مقادیر زیادی اسید بوده و تحمل بالایی نسبت به محیط اسیدی دارند و احتمالاً ارگانیسم های اصلی مسئول پوسیدگی در انسان به شمار می روند. بااین وجود، لاکتوباسیلوس ها و قارچ ها هم در روند پوسیدگی افزایش می یابند. امروزه کاربرد عوامل ضد میکروبی، آنتی بیوتیک و دهان شویه های ضد میکروبی موجود در بازار علیرغم مفید بودن، عوارضی هم در برداشته است، بنابراین استفاده از یک داروی طبیعی دارای منشأ گیاهی یا حیوانی که دارای اثرات ضد میکروبی بوده و عارضه هم نداشته باشد، ضروری به نظر می آید.
برای شناسایی مواردی در این خصوص، یک تیم پژوهشی پنج نفره از دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی مطالعه ای پژوهشی را انجام داده اند که در آن به بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های موم زنبور، ریشه درخت مسواک و گلبرگ گل محمدی بر قارچ و باکتری های بیماری زای دهانی پرداخته شده است.
در این تحقیق، گیاهان دارویی گل محمدی و مسواک و همینطور موم زنبور عسل بعد از تهیه و خشک کردن، توسط حلال اتانولی به روش خیساندن، عصاره گیری شدند و سپس خاصیت ضد میکروبی آنها به روش های آزمایشگاهی مختلف بررسی گردید.
نتایج این بررسی ها نشان داد باآنکه عصاره ریشه گیاه مسواک هم اثر قابل قبولی روی پیشگیری از رشد و نمو پاتوژن های دهانی دارد، ولی عصاره گل محمدی اثر ضد میکروبی بالاتری داشته و با کمترین مقدار، بازدارندگی بهتری بر روی پاتوژن های فوق دارد.
رضا مهرآرا، استادیار و پژوهشگر گروه ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی و دیگر همکارانش می گویند: «یافته ها نشان داد عصاره اتانولی گیاه گل محمدی در مقایسه با ریشه گیاه مسواک و موم زنبور عسل، وضعیت بهتری را در مقابله با باکتری ها و قارچ های دهانی از خود نشان داده است. ضمن آن که اثر ضد قارچی آن نسبت به اثر ضد باکتریایی اش بیشتر بود».
آنها می افزایند: «عصاره این گیاه بر روی باکتری استرپتوکوکوس موتانس اثر مهاری قوی تری نسبت به لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس داشته و تأثیرات آن با اثر مهاری فلوراید دو دهم درصد تا حدودی برابری می کرد».
باآنکه طبق یافته های این تحقیق که در مجله دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی انتشار یافته اند، تأثیرات ضدمیکروبی این عصاره ها، هنوز تا رسیدن به داروهای آنتی بیوتیکی نظیر نیستاتین و آموکسی سیلین، فاصله دارند، ولی استفاده از آنها می تواند به مرور، روند تکامل میکروب های مقاوم به آنتی بیوتیک را کند نماید.
مهرآرا و همکارانش در پایان اشاره کرده اند «غلظت لازم عصاره اتانولی گیاه گل محمدی برای حذف تمامی باکتری ها و قارچ تست شده در این مطالعه، بیشتر از 100 میلی گرم بر میلی لیتر برآورد شد».
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره