در یك مطالعه بررسی شد
نقش سرمایه فرهنگی در بهبود سلامت اجتماعی شهروندان
آجاک: بررسی های یک مطالعه بر روی شهروندان مناطق 22گانه تهران نشان داد که بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی هم بستگی وجود دارد و برای افزایش سلامت اجتماعی در میان شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی ضروری می باشد.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، سلامت اجتماعی؛ عبارت چگونگی ارزیابی یک فرد از عملکردش در مقابل اجتماع است. فردی که از نظر اجتماعی سالم می باشد، اجتماع را بصورت یک مجموعه معنادار، فهم پذیر و بالقوه برای رشد و شکوفایی می داند و احساس تعلق نسبت به جامعه دارد، از جانب جامعه پذیرفته می شود و در پیشرفت آن سهیم است.
یکی از کارکردهای مثبت سرمایه اجتماعی، افزایش سلامت روان افراد است که با فراهم آوردن حمایت های عاطفی و روانی و کاهش عوامل استرس زا، کاهش حوادث زندگی را به همراه دارد.
با توجه به این که سرمایه فرهنگی افراد می تواند نقش مهمی در سلامت اجتماعی داشته باشد و می تواند کیفیت زندگی شهروندان را بهبود بخشد، پژوهشگران با انجام مطالعه ای هم بستگی بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی را در میان شهروندان مناطق ۲۲ گانه شهر تهران بررسی کردند.
در این مطاله که در سال ۱۳۹۸ انجام شد، تعداد ۳۸۴ نفر از افراد بالای ۱۸ سال ساکن شهر تهران، مورد بررسی قرار گرفتند.
برای جمع آوری داده های مورد نیاز مطالعه از ابزار سرمایه فرهنگی و ابزار سلامت اجتماعی استفاده شد.
سرمایه فرهنگی به سه شکل وجود دارد: ۱. سرمایه فرهنگی تجسم یافته که به خاصیت های دیرپای فکری و جسمی اشاره دارد که نمی توان آنرا به دیگران واگذار کرد. مانند حافظه، مهارت های تجربی و رفتاری، ۲. سرمایه فرهنگی عینیت یافته که به شکل کالاهای فرهنگی وجود دارد و قابل انتقال به دیگران است مثل: رسانه ها، کتاب ها، لغت نامه ها، ادوات و ماشین آلات و ۳. سرمایه فرهنگی نهادینه شده که به کمک ضوابط اجتماعی برای افراد کسب موقعیت می کند. مانند مدرک تحصیلی و آموزش.
سلامت اجتماعی پنج بُعد و شاخص اساسی دارد که با بهره گیری از این شاخص ها می توان آنرا ارزیابی کرد. این شاخص ها شامل: مشارکت اجتماعی (باوری که طبق آن فرد خودرا عنصر حیاتی جامعه می داند) انسجام اجتماعی (کیفیت روابط در گروه های اجتماعی که فرد به آن تعلق دارد)، پذیرش اجتماعی (دیدگاه مطلوب نسبت به دیگران)، شکوفایی اجتماعی (اعتقاد به توانایی های بالقوه اجتماع) و انطباق اجتماعی (درک اجتماع بصورت هوشمند، فهم پذیر و پیش بینی شونده است.
بررسی های این مطالعه نشان داد که حدود ۱۸.۵ درصد از پاسخگویان میزان سرمایه فرهنگی خیلی زیاد دارند، حدود ۲۳.۲ درصد تا حد زیاد و ۲۶.۶ درصد از افراد سرمایه فرهنگی متوسط دارند. حدود ۱۶.۹ درصد به میزان کم و ۱۴.۸ درصد نیز سرمایه فرهنگی در حد بسیار کم گزارش کردند.
یافته های این مطالعه نشان داد که بین ابعاد سلامت اجتماعی و سرمایه فرهنگی همبستگی مثبت وجود دارد و این یافته، با نتایج پژوهش های پیشین هم راستا است.
پژوهشگران این مطالعه معتقدند که برای افزایش سلامت اجتماعی در میان شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی لازم است.
نتایج این مطالعه حاکی از این است که حدود چهل درصد از افراد میزان سرمایه فرهنگی را در حد خیلی زیاد و زیاد گزارش کرده اند. وضعیت سلامت اجتماعی شهروندان تهرانی در حد متوسط است.
بر اساس نتایج به دست آمده؛ پژوهشگران این مطالعه معتقدند که برای افزایش سلامت اجتماعی در میان شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی لازم است.
یکی از نتایج قابل توجه در این مطالعه، درصد کم ِشرکت کنندگانی بود که سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی بسیار بالایی را گزارش کرده بودند. پژوهشگران معتقدند که این مساله باید در مطالعات آینده بررسی شود.
در انجام این مطالعه محمدحسن پیران قیداری، سیف اله فرزانه، ابوالقاسم حیدرآبادی و ماجده قلی پور؛ پژوهشگران دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه بصورت مقاله علمی با عنوان «نقش سرمایه فرهنگی در سلامت اجتماعی: مطالعه موردی شهروندان مناطق ۲۲ گانه تهران» در فصل نامه پایش؛ نشریه پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی، انتشار یافته است.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره