چرا برخی مردان دست به خشونت ضد زنان می زنند؟
پژوهشگران با انجام یک مطالعه کیفی و مصاحبه با زنان قربانی خشونت خانگی علل بروز خشونت ضد زنان را در دوران همه گیری کرونا بررسی کردند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، خشونت شریک عاطفی ضد زنان، در سرتاسر جهان شایع است و در همه طبقات، نژادها، سنین و مذاهب دیده می شود. خشونت ضد زنان شامل هر عمل خشونت باز جنسیت محوری است که برای زنان با صدمه های جسمانی، جنسی یا روان شناختی همراه می شود. این اعمال آزاردهنده شامل تهدید، زورگویی، قلدری کردن و محروم سازی از آزادی ها است. متعارف ترین شکل خشونت ضد زنان، در سرتاسر جهان، خشونت خانگی یا خشونت جسمانی و هیجانی و آزار جنسی زنان به وسیله شریک عاطفی آنها است.
با وجود اینکه در سالهای گذشته مطالعات زیادی در مورد عوامل خطر و نتایج خشونت خانگی انجام شده است، همه گیری کووید-۱۹ و اثرات آن بر عرصه های مختلف زندگی سبب شد که محققان آثار این همه گیری و قرنطینه را بر سلامت روابط درون خانوادگی بررسی نمایند.
بر همین اساس، پژوهشگران با انجام یک مطالعه تجربه زیسته گروهی از زنان قربانی خشونت خانگی را مورد بررسی قرار دادند.
برای انجام این مطالعه، ۲۵ نفر از خانمهایی که برای دریافت خدمات روان شناختی خشونت خانگی به یکی از مراکز عرضه دهنده مشاوره زناشویی در منطقه دو شهر تهران، مراجعه نموده بودند، انتخاب شدند.
ملاک انتخاب این افراد برای ورود به مطالعه، وضعیت اشتغال پایدار مردان آنها در دوران شیوع ویروس کرونا، عدم اشتغال زنان، داشتن فرزند یا فرزندان مدرسه ای، حداقل تحصیلات کارشناسی برای زنان و... بود. بعد از انجام مصاحبه ها، مضامین عنوان شده در مصاحبه ها استخراج و دسته بندی شدند.
در این مطالعه پژوهشگران تلاش کردند تا زنان قربانی خشونت خانگی، علل وقوع این پدیده را در دوران اپیدمی کرونا کشف کنند.
با بررسی مصاحبه ها و تحلیل آنها، دو مضمون اصلی «جهت گیری انگیزشی مبتنی بر خودمختاری» و «جهت گیری انگیزشی مبتنی بر کنترل گری» استخراج شد.
سوالاتی که در این مصاحبه ها پرسیده شد، شامل موارد زیر بودند:
- در دوران قرنطینه خانگی به علت شیوع کرونا، کدام علل و خصوصیت ها روابط زناشویی را در معرض صدمه قرار می دهد؟
- همسرانی که در شرایط رنجاننده قرنطینه خانگی، نسبت به شرکای عاطفی خود با خشونت رفتار می کنند، چه خصوصیت هایی دارند؟
- در دوران قرنطینه خانگی به علت اپیدمی بیماری کووید ۱۹، کدام علل، خصوصیت ها یا توانمندی ها از رضایت مندی روابط زناشویی مراقبت می کند؟
- کدام همسران در این شرایط از خانواده و به صورت ویژه از همسران خود در مقابل شرایط فشارزای ناشی از قرنطینه خانگی مراقبت می کنند؟
- نتایج صدمه رسان تجربه همزیستی الزامی همسران در دوران اپیدمی بیماری کووید ۱۹ کدام است؟
- چطور می توان چنین صدمه ها و یا تهدیدهایی را به فرصتی تعالی بخش برای روابط زناشویی تبدیل کرد؟
بر اساس دیدگاه زنان قربانی خشونت خانگی که در این مطالعه شرکت کرده بودند، تمایل مردان به انتخاب یا عدم انتخاب رویه های آمرانه و قهرآمیز، نتیجه شیوه جهت گیری انگیزشی آنها است.
در این مطالعه عنوان شده که افرادی که جهت گیری انگیزشی مبتنی بر خودمختاری دارند، در تعامل با شریک عاطفی، مشوق روابط باز هستند. کم تر به رویه های تهاجمی، قهرآمیز و آمرانه رجوع می کنند. این افراد بیشتر از راهبردهایی برای حفظ رابطه استفاده می نمایند. این افراد کم تر در معرض هیجانات منفی هستند و تلاش می کنند شریک عاطفی خویش را درک کنند. این افراد قبل از آن که سرزنش گر باشند، مراقبت گر هستند.
همچنین در این مطالعه در مورد افرادی که جهت گیری مبتنی بر کنترل گری دارند، مطرح شده که این افراد در روابط بین فردی موضع دفاعی دارند. این افراد، برای ارتکاب خشونت در روابط بین فردی، بیشتر به توجیه گری پناه می برند. آنها توانایی مذاکرده ندارند، از نظر هیجانی واجتماعی نابالغ اند و با کوچک ترین ناراحتی کاملاً به هم می ریزند و با خشونت و تندمزاجی پاسخ می دهد.
به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ نتایج این تحقیق از آن حکایت می کند که بر مبنای دیدگاه زنان قربانی خشونت خانگی، غنی نبودن سرمایه روانی مردان و تحول نایافتگی آنها در وجوه هیجانی و اجتماعی، بستری را فراهم می آورد که این مردان در رویارویی با تجارب تنیدگی زای طبیعی مانند زندگی قرنطینه ای، در شرایط همه گیری کرونا، وقتی خودشان را در مقابل چالش های گریزناپذیر و تعارض با همسران خود می بینند، راه مواجهه خصمانه را جایگزین راهبرد مساله محور قرار می دهند.
همچنین این محققان عنوان می کنند که در شرایطی که تجارب فشارزای درون خانوادگی و برون خانوادگی بیشتر می شود، مردانی که در فقر روش های مقابله دیگر هستند و رفتارهای دیگری را آموزش ندیدند، تنها راه باقی مانده برای مراقبت از جایگاه مردانه خود، استفاده از تدابیر آمرانه، قهرآمیز و خشن است.
به همین دلیل پژوهشگران این مطالعه سفارش می کنند که برای تغذیه سرمایه روانی و خزانه مهارتی مردان، از مداخله های مبتنی بر توانمندسازی اجتماعی استفاده گردد.
در انجام این تحقیق امید شکری و شیرین معزالدینی؛ پژوهشگران علوم تربیتی و روان شناسی عمومی دانشگاه شهید بهشتی، به همراه علی خدائی، استادیار گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور کردستان با یکدیگر مشارکت داشتند.
یافته های این مطالعه پاییز سالجاری به صورت مقاله علمی با عنوان «تحلیل پدیدارشناختی تجربه زیسته زنان درباره خشونت خانگی در دوران قرنطینه کووید-۱۹» در فصل نامه علمی-پژوهشی روان شناسی کاربردری انتشار یافته است.
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره