در یك رساله دكتری بررسی شد
استفاده از پروتئین نوترکیب نوعی انگل در درمان ام اس
آجاک: در مطالعه حیوانی پژوهشگران گروه انگل شناسی دانشگاه تهران تاثیر استفاده از پروتئین نوترکیب نوعی کرم انگلی در درمان بیماری ام اس موش ها، مورد بررسی قرار گرفت.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، طرح «بررسی تأثیر پروتئین نوترکیب "لکتین" نوع سی انگل توکسوکارا کنیس جهت درمان مالتیپل اسکلروزیس در مدل موش(EAE)» بعنوان پایان نامه دکتری تخصصی مهسا شه بخش، دانشجوی دوره دکتری تخصصی انگل شناسی، با حمایت مرکز تحقیقات مالتیپل اسکلروزیس بیمارستان سینا تهران دفاع شد.
پژوهشگر این مطالعه درباب نتایج این طرح اظهار داشت: پروتئین نوترکیب کرم انگلی (توکسوکارا کنیس) که در آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تولید و تخلیص شد با تعدیل سیستم ایمنی از یکسو و مهار پاسخ های ایمنی سلولی از طرف دیگر موجب کاهش نمره ناتوانی موش هایی شد که بیماری ام اس در آنها القا شده بود.
وی در ادامه اضافه کرد: «ترمیم ضایعات دمیلینه در مغز و نخاع موش های درمان شده نسبت به موش های گروه کنترل در بررسی های پاتولوژی مشاهده شد».
دکتر شه بخش در ادامه درباره مطالعات انجام شده دراین زمینه اظهار نمود: «تا کنون سه مطالعه در این خصوص در گروه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی انجام شده است. در مطالعه نخست که توسط دکتر برهانی و همکاران انجام شد، تأثیر آنتی ژن های دفعی-ترشحی انگل توکسوکارا کنیس در پیش گیری از علایم ناتوانی در مدل تجربی MS مشخص شد. بعد از آن دکتر اعتبار و همکاران در مطالعه ای تأثیر پروتئین نوترکیب لکتین نوع سی را بر روی پیش گیری از علایم ناتوانی در مدل تجربی MS بررسی کردند و نتایج مطالعه آنها نشان دهنده تأثیر معنادار این پروتئین در پیش گیری از علایم بالینی ناشی از القا MS بود. باتوجه به نتایج موفق دو مطالعه گذشته در این مطالعه تأثیر درمانی پروتئین لکتین نوع سی بر روی مدل تجربی MS مورد بررسی قرار گرفت. تا حالا مطالعات مختلفی در این عرصه در دنیا صورت گرفته است و مقالات گوناگون در این خصوص در مجلات معتبر علمی به چاپ رسیده است. مطالعه مستمر بر این مساله در گروه انگل شناسی به سبب بررسی همه ابعاد این مسئله بسیار باارزش است؛ برای اینکه در این مطالعه علاوه بر بررسی علایم بالینی موش ها، موش ها از نظر ایمونولوژی و هستوپاتولوژی مورد بررسی قرار گرفتند.
همچنین در این مطالعه برای اولین بار در دنیا پروتئین نوترکیب لکتین نوع سی بعنوان کاندید درمان برای مدل تجربی MS انتخاب شده است. این انتخاب نیز ناشی از بومی بودن توکسوکارا کنیس در ایران و نیز ایمونوپاتولوژی نوزاد عفونت زا این انگل است. برای اینکه پروتئین لکتین نوع سی از نوزاد عفونت زا انگل، که عفونت مزمن به وجود می آورد ترشح می شود».
دانش آموخته دانشگاه تهران در پاسخ به این پرسش که نتایج این پژوهش تا چه اندازه در درمان مبتلایان به MS مؤثر و اثر درمانی حاصل از نتایج این تحقیق دقیقا بر کدام عارضه ناشی از MS مؤثر است، اظهار داشت: «این مطالعه در مدل تجربی موش انجام شده است و نتایج نشان داد که پروتئین نوترکیب لکتین نوع سی بوسیله افزایش پاسخ های وابسته به سلول های T تنظیمی سبب سرکوب پاسخ های التهابی شدید ناشی از القا MS می شود. این مکانیسم منجر به کاهش علایم ناتوانی و ضایعات هیستوپاتولوژی می شود. همین طور بعد از بررسی هیستوپاتولوژی مغز و نخاع موش ها مشخص شد که این پروتئین سبب کاهش ضایعات دمیلینه ناشی از القا MS در مغز و نخاع موش ها می شود، اما بمنظور استفاده از این پروتئین در درمان MS در انسان نیاز به طراحی مطالعات کارآزمایی بالینی است».
شه بخش درباره استفاده از نتایج این تحقیق بر روی نمونه انسانی اضافه کرد: «در حال حاضر مطالعه دیگری در ادامه این مطالعه توسط پارمیدا ملکزاده، دانشجوی دکتری تخصصی انگل شناسی با حمایت های مالی مرکز تحقیقات مالتیپل اسکلروزیس بیمارستان سینا وابسته به پژوهشکده علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران در گروه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در حال انجام می باشد در این مطالعه زیست سازگاری این پروتئین مورد بررسی قرار گرفته است. بعد از انجام این مطالعه نیاز است در آینده مطالعات تکمیلی بر روی مدلهای حیوانی نزدیک به انسان صورت گیرد و در صورت تأیید نتایج، این پروتئین وارد مرحله کارآزمایی بالینی برای انسان شود. تا حالا مطالعات مشابه در دنیا انجام شده است و کرم درمانی بعنوان یک راه حل درمانی برای تعدادی از بیماریهای خود ایمن به کار گرفته شده است. پس نیاز است تا با سرمایه گذاری در این عرصه مطالعات کامل و جامعی بر روی کارآزمایی بالینی این پروتئین در انسان انجام شود».
وی با اشاره به افزایش تعداد مبتلایان به ام اس در سالهای اخیر، درباره نتایج این تحقیق و تأثیر آن بر کیفیت و بهبود زندگی افراد مبتلا به ام اس اظهار داشت: «شیوع بیماری MS در سالهای اخیر بالا رفته است و از ۱.۲ میلیون در سال ۲۰۰۸ به ۳.۲ میلیون در سال ۲۰۱۳ رسیده است. این بیماری سبب طیف وسیعی از علایم ناتوانی می شود و پس بر ابعاد مختلف زندگی فرد مبتلا تأثیر می گذارد پس هر مطالعه ای که بتواند منجر به کاهش علایم ناتوانی و یا تأخیر در بروز ناتوانی در این بیماران شود می تواند در بهبود کیفیت زندگی این بیماران اثرگذار باشد. امیدواریم که نتایج این مطالعه زمینه ساز ارائه یک درمان جدید برای کاهش علایم ناتوانی ناشی از MS در انسان باشد».
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه تهران، این طرح پژوهشی در قالب رساله دکترا با راهنمایی دکتر سیدحسین حسینی و دکتر فاطمه جالوسیان و با مشاوره دکتر پرویز شایان و دکتر عبدالرضا ناصرمقدسی و حمایت مرکز تحقیقات مالتیپل اسکلروزیس بیمارستان سینا وابسته به پژوهشکده علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.
منبع: آجاك
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره