نور پشت یک سیاه چاله برای نخستین بار مشاهده شد
به گزارش آجاک ستاره شناسان برای نخستین بار توانستند به پشت یک سیاهچاله نگاه کرده و نوری را که از سوی دیگر آن می آید، مشاهده کنند؛ این مورد نظریه نسبیت آلبرت انیشتین را اثبات می کند.
به گزارش روز جمعه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه اینترنتی میرور، این گروه از محققان بین المللی با استفاده از تلکسوپ های قدرتمند، سرگرم مطالعه یک سیاه چاله بزرگ در فاصله ۸۰۰ میلیون سال نوری از زمین بودند که موفق شدند این نور را مشاهده کنند. این نور در واقع نوعی اشعه ایکس بود که از بخش دور دست سیاهچاله منتشر می شد.
سیاه چاله ها معمولا زمانی متولد می شوند که یک ستاره بزرگ منفجر و به ابر نواختر تبدیل می شود. در مرحله بعد این جسم آسمانی به مرحله فروپاشی می رسد. چنین روندی یک ماده متراکم به وجود می آورد که هر چیزی در اطراف خویش را می بلعد و ازاین رو امکان رصد نور پشت سیاهچاله را ناممکن می کند.
با این وجود انیشتین در نظریه نسبیت خود در سال ۱۹۱۵ میلادی پیشبینی کرده بود نیروی گرانش سیاه چاله ها به قدری زیاد است که دور فضا می پیچد، نور را خم می کند و میدان های مغناطیسی اطراف را تغییر می دهد. در نتیجه در نظریه انیشیتن اشاره شد رصد امواج نوری که از بخش دوردست یک سیاهچاله بیرون می آید، امکان پذیر است چونکه میدان های مغناطیسی دستکاری شده مانند یک آینه عمل می کنند.
محققان این نظریه را پذیرفته بودند اما تابحال نتوانسته بودند این رویداد را به صورت مستقیم رصد کنند. اما حالا با کمک تلسکوپ های جدید و ابزارهای بسیار دقیق رصد این رویداد ممکن شده است.
در طی این مطالعه، که توسط محققان از دانشگاه «استنفورد» انتشار یافته است، «دان ویلکینز»، اخترفیزیکدان در هنگام ارسال «پژواک» اشعه ایکس - که در سیاهچاله ها رایج است، در ابتدا یک سری از شعله های روشن را مشاهده کرد. اما آنچه او را شگفت زده کرد این بود که بعد از آن شراره های اضافی کوچکتر و با «رنگ» های متفاوت از شعله های درخشان ظاهر شدند.
او در اینباره می افزاید: هر نوری که به سیاه چاله می رود، از آن خارج نمی گردد. ازاین رو ما نمی توانیم پشت سیاه چاله را ببینیم. دلیل این که حالا توانستیم این پدیده را ببینیم آن است که پژواک های نور مذکور اشعه های ایکسی بودند که در جهت مخالف زمین پرتاب می شدند اما به وسیله میدان مغناطیسی سیاه چاله منعکس می شدند.
این یافته بار دیگر نشان دهنده درستی نظریه انیشتین است. علاوه بر آن از نظریه نسبیت هم پشتیبانی می کند.
پروفسور «راجر بلند فورد» از دانشگاه استنفورد و یکی دیگر از نوسیندگان این مطالعه می گوید: ۵۰ سال قبل هنگامی که فیزیک اخترشناسان درباره رفتار میدان های مغناطیسی نزدیک به سیاه چاله گمانه زنی می کردند، تصور نمی کردند در آینده روشی برای رصد مستقیم این رویداد به وجود بیاید و نظریه نسبیت انیشتین در عمل مشاهده شود.
مشروح این مطالعه در مجله Nature انتشار یافته است.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره