یافته های یك مطالعه نشان داد
خطر مرگ ومیر بیشتر در افراد با وزن طبیعی و گرفتار چاقی شکمی
به گزارش آجاک، بررسی های یک مطالعه نشان داد که افراد با وزن طبیعی و چاقی شکمی در مقایسه با افراد با وزن طبیعی بدون چاقی شکمی، بیشتر در معرض خطر مرگ ومیر کلی و مرگ ومیر قلبی و عروقی هستند.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، امروزه ثابت شده که چاقی زمینه ساز بروز خیلی از بیماری های مزمن همچون بیماری های قلبی عروقی است و افراد مبتلا به چاقی بیشتر از سایر گروه ها در معرض خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی قرار دارند.
برای تعیین چاقی از معیارهای مختلف استفاده می شود که رایج ترین آن نمایه توده بدنی است. در این معیار که حاصل کسر وزن تقسیم بر قد به توان دو است، نسبت قد به وزن افراد برای این مورد ملاک در نظر گرفته می شود و اغلب مطالعات انجام شده برمبنای این معیار تدوین شده اند.
یکی دیگر از معیارها که در مقایسه با نمایه توده بدنی کم تر مورد استفاده قرار می گیرد، چاقی شکمی یا چاقی مرکزی است که با افزایش اندازه دور شکم حاصل از انباشته شدن چربی مشخص می شود. در این حالت که به آن چاقی سیبی شکل هم اطلاق می شود، امکان دارد فرد حتی با وزن طبیعی مبتلا به این نوع چاقی باشد.
به طور معمول معیارهای تعیین چاقی شکمی در مطالعات مختلف برپایه منابع غربی لحاظ می شود؛ اما نتایج پژوهش های بومی ایران خصوصا نتایج مطالعه قند و لیپید تهران نشان داده است که این معیار در نژاد ایرانی متفاوت است و مرز دور کمر ۹۵ سانتی متر در هردو جنس خانم ها و آقایان، بعنوان حدنصاب تعیین شده است. بر همین مبنا مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه طی پژوهشی با استفاده از داده های مطالعه قند و لیپید تهران، به بررسی ارتباط بین چاقی شکمی و بیماری های قلبی عروقی پرداخته است.
به گفته دکتر عطیه آموزگار رئیس مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی؛ در این مطالعه از داده های شرکت کنندگان در مطالعه قند و لیپید تهران استفاده شده است. حالا نزدیک به ربع قرن از سابقه مطالعه قند و لیپید تهران، می گذرد و هر سه سال یک مرتبه داده های آن روزآمد می شود. بنابراین این داده ها گنجینه ای از اطلاعات است که میتوان در بستر آن به بررسی مؤلفه های متنوعی در ارتباط با سلامت، خصوصاً بیماری های غیرواگیر پرداخت.
این فوق تخصص غدد در مورد نحوه انجام این مطالعه، توضیح داد: برای تعیین میزان خطر ابعاد بدن در مرگ و میر، ۸۲۱ مورد مرگ در این پروژه تحت بررسی قرار گرفت و نتایج این بررسی نشان داد که افراد با وزن طبیعی و چاقی شکمی در مقایسه با افراد با وزن طبیعی بدون چاقی شکمی، بیشتر در معرض خطر مرگ ومیر کلی و مرگ ومیر قلبی و عروقی هستند.
همچنین یافته های این تحقیق نشان داده که زنان دارای وزن طبیعی با نسبت دور شکم به دور لگن بالا، بیشتر در معرض مرگ و میر کلی و مرگ و میر قلبی و عروقی هستند. افزایش نسبت دور شکم به قد هم یکی دیگر از معیارهای مورد بررسی بود که مشخص شد سبب افزایش مرگ و میر قلبی عروقی و مرگ و میر کلی در هر دو جنس، علیرغم داشتن وزن طبیعی می شود. این ارتباطات در افراد زیر ۶۵ سال قوی تر و قابل توجه است.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در انتها تصریح کرد: بر مبنای نتایج به دست آمده؛ در کنار اندازه گیری وزن و محاسبه شاخص توده بدنی، توجه به اندازه گیری های تن سنجی هم ضروریست و می تواند عامل تعیین کننده ای در میزان احتمال مرگ و میر بیماران در آینده باشد.
منبع: acak.ir
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره