چطور میتوان بین مسئولین اجرائی و پژوهشگران پل ارتباطی برقرار کرد؟
به گزارش آجاک سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری؛ ضمن اشاره به چگونگی ایجاد زبان مشترک بین پژوهشگران و سیاست گذاران و مسئولین اظهار داشت: پژوهش باید مسئله محور باشد و حول محور مسائلی شکل بگیرد که از دل دستگاه های اجرائی و نظام حکمرانی کشور بیرون آمده است.
به گزارش آجاک به نقل از ایسنا، دکتر سید مهدی پاک ذات در نشست خبری «بررسی نقش و جایگاه سند آمایش سرزمین در برنامه ریزی کلان کشور» با اشاره به اینکه مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، پل ارتباطی سازمان برنامه و بودجه کشور با جامعه اندیشگاهی و موسسات پژوهشی است، تشریح کرد: ما با شعار پژوهش مسئله محور، به دنبال باز تعریف رابطه صحیحی بین دستگاه اجرائی و مراکز پژوهشی هستیم.
وی اضافه کرد: در حقیقت هر پژوهشی یک مسئله دارد و به دنبال پاسخ به یک سوال اصلی است؛ ولی منظور ما از پژوهش مسئله محور این است که پژوهش حول محور مسائلی شکل بگیرد که از دل دستگاه های اجرائی و نظام حکمرانی کشور بیرون آمده است.
سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری عنوان کرد: دستگاه های اجرائی کشور «مسئله» دارند، مسائل را خوب می شناسند، داده و دیتا دارند، امکان برقراری ارتباط با شبکه خبرگانی و کارشناسان دستگاه های اجرائی را دارند و قیود و محدودیت های حل مسئله را نیز می دانند. از جانب دیگر جامعه اندیشگاهی نیز دارای ایده، نوآوری، پویایی و تصویر روشن از آینده است. همین طور با امکانات و ابزارها و تجربیات سایر کشورها آشنایی دارد. بنا بر این اگر این دو به نحو صحیحی در کنار هم قرار گیرند، ما شاهد تحول بزرگ در نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری کشور هستیم.
وی در پاسخ به این پرسش ایسنا که «مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری، چه اقداماتی برای ایجاد پل ارتباطی بین پژوهشگران و مسئولین اجرائی، ایجاد زبان مشترک بین این دو گروه و به کارگیری نتایج مطالعات توسط مسئولین و سیاست گذاران، انجام داده است؟» توضیح داد: این مسئله؛ مسئله نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری و انفکاک این دو حوزه از یکدیگر است. در جامعه باید مکانیسم هایی وجود داشته باشد که عقول، دانش ها و ادراک ها از سطح خُرد، قابلیت تجمیع شدن داشته باشند، در یک سطح کلان تجمیع شود و برمبنای عقول تجمیع شده، تصمیم گیری شود. همین طور این تصمیم باید باردیگر با سلسله مراتب، سرایت کند و اجرائی شود.
وی افزود: ما متاسفانه در کشور در هر دوی این مسیرها مشکل داریم. هم در تجمیع عقول و خردها به سطح کلان و بر عکس؛ وقتی که سیاستگذاری می شود می بینیم که بخش های مختلف هنوز مثل گذشته راه خودرا طی می کنند.
پاک ذات با اشاره به اینکه لطمه شناسی این موضوع، ابعاد مختلفی دارد، تشریح کرد: قسمتی از آن، موضوع «اجتماعی سازی پژوهش ها» است که در حقیقت وظیفه رسانه است و یک بخش مهم آن، از نظر ما این است که دستگاه اجرائی باید این توانمندی را داشته باشد که مسئله خودرا بصورت دقیق اعلام نماید و قیود حل مسئله را نیز اعلام نماید.
وی در ادامه با اشاره به اینکه «دستگاه های اجرائی دارای یک سری قیود، رویه های اجرائی، بخشنامه ها و محدودیت هایی هستند»، اظهار داشت: دستگاه اجرائی این قیود و محدودیت های خودرا می شناسد و باید بتواند همان زمانی که مسئله را در اختیار جامعه پژوهشگاهی و اندیشگاهی می گذارد، به این قیود اشاره کند. اگر این کار را انجام ندهد، مسئله ساده انگاری می شود و راهکارهای انتزاعی و به دور از واقعیت به دستگاه اجرائی ارائه می شود.
پاک ذات افزود: اگر دستگاه اجرائی نتوانست مسئله و قیودش را به درستی تبیین کند، نمی تواند انتظار داشته باشد که خروجی مناسبی را از دانشگاه یا مراکز پژوهشی دریافت کند. یکی از اشکالات این است که باید مسئولین را به این سمت سوق بدهیم که مشکلاتش را با وضوح بیان کند. اگر مسئله واضح نیست، قیودش کلی است، برگشت داده و اصلاح گردد. مجموعه پژوهشی باید بتواند یک RFP یا طرح پیشنهادی را به سازمان برگرداند. مجموعه پژوهشی زمان کافی دارد و درگیر امور یومیه نیست؛ بدین سبب می تواند تیم پژوهشی تشکیل دهد، روی مسئله کار کند و مسئله را حل کند.
سرپرست مرکز پژوهش های توسعه و آینده نگری با تاکید بر این نکته که دستگاه های اجرائی باید در نهایت پروژه را تایید کنند؛ عنوان کرد: باید توجه داشت که در آخر کسی که باید تایید کند که مسئله حل شده، اساتید دانشگاه نیستند، دستگاه های اجرائی هستند. این یکی دیگر از حلقه های مفقوده نظام تصمیم گیری و تصمیم سازی است. ما پژوهش های خودرا خودمان داوری و تایید می نماییم. در صورتیکه تایید کننده باید دستگاه اجرائی باشد، او باید بگوید که مسئله حل شده است یا خیر.
وی در آخر اظهار داشت: وقتی اعضای هیئت تحریریه تمام فصل نامه های کشور، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند، مقاله نویس های آن اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند و داوران آن هم اعضای هیئت علمی دانشگاه ها هستند، از داخل این سیستم، حل مسئله دستگاه اجرائی بیرون نمی آید. ما در این مرکز به دنبال حل مسائلی به این شکل هستیم.
این مطلب آجاک را پسندیدید؟
(0)
(0)
تازه ترینهای مرتبط
نظرات بینندگان در این باره